واژه مانکن از لغت انگلیسی (mannequin) به معنی مجسمه می‌باشد.
از سال‌های دور برای نمایش بهتر محصولات، از ویترین و دکور استفاده می‌شد، از همین‌رو برای نمایش البسه و پوشاک نیز نیاز به نمایش لباس بود که معمولا با پرو و پوشیدن، مدل آن دیده می‌شد. با پیدایش مجسمه‌های چوبی (مانکن) مشکل نمایش لباس تا حدودی برطرف شد اما با توجه به نوع ساخت مانکن‌ها و مواد استفاده شده از موادی سنگین، به تدریج استفاده از مانکن‌های چوبی (پینوکیو)، گچی، موم، کامپوزیت، مفتولی (آهنی) و پلاستیکی (دبه‌ای) مد شد.
با پیشرفت صنایع و استفاده از مواد سبک و ماندگار (فایبرگلاس) این امکان فراهم آمد تا با استفاده از این ماده، امکان تهیه مانکن با وزن سبک و مقاومت بالا در برابر ضربه تولید شود.
امروزه از مانکن در آزمایش شبیه‌سازی سفرهای هوایی، آموزش کمک‌های اولیه، شبیه‌سازی کامپیوتری برای مدل‌سازی از بدن انسان و… استفاده می‌شود. در طول دهه 1950 نیز انواع مانکن در آزمایش‌های هسته‌ای برای کمک به نشان دادن اثرات سلاح‌های هسته‌ای بر روی انسان مورد استفاده قرار گرفت.